Afara...frig si ceata. Se apropie de geam. Si-ar dori sa ninga si sa vada cum totul se transforma in alb. Ar fi o schimbare.
Inauntru...cald. Inima bate incontinuu fara ca macar sa ii pese ce se intampla. Si-ar dori sa nu se mai opreasca niciodata. Deja s-a produs o schimbare pe care pana si ea o simte.
I se plimba prin cap o mie de idei si nu apuca sa prinda niciuna. Parca nici nu ar exista. Parca i-ar trai doar inima. Mai pune odata mana. Vrea sa fie sigura ca e la locul ei. Rasufla linistita. Inima lui chiar e la ea. Repeta din nou gestul. Daca nu ar fi asa de frig pe balcon chiar si-ar tine mana neincetat langa inima sa fie sigura ca nu o sa mai fuga niciodata.
Isi lipeste nasul de geam. Trage cat de mult aer poate si se gandeste intruna "hai odata zapada afurisita".
Mai sta 5 minute si degeaba. Nu o sa ninga. E putin dezamagita, dar isi pune iar mana in dreptul inimii. E inca acolo. Asta e tot ce conteaza.
Niciun comentariu:
Trimiteți un comentariu
Să fii sincer.